الف) موضوع: ابتدا باید موضوع داستان روشن شود. موضوع میتواند با توجه به محیط اطراف و خاطرات پیدا شود. موضوع بر خلاف«پیام» درپی رد یا اثبات عقیده یا نظری نیست.
ب) پیام: پس از انتخاب موضوع باید نظر نویسنده درباره آن روشن شود. نظر نویسنده درباره موضوع داستان را پیام میگویند که تمام اجزا و عناصر داستان باید در خدمت این پیام باشد.
ج) طرح: طرح، کلیت و چارچوب اصلی داستان است که باید قبل از نوشتن داستان آماده شود. در طرح باید نقطه شروع، بدنه و پایان قصه کاملاً روشن و واضح باشد. همچنین در طرح باید هر عمل و حادثهای، علتی کاملاً روشن و منطقی داشته باشد و در آن شخصیت اصلی، حادثه اصلی، زمان و مکان داستان مشخص شود.
د) اسم داستان: اسم داستان باید جذاب و خوشآهنگ باشد اما طرح داستان را فاش نسازد.
هـ) پرداخت داستان:
پرداخت شخصیت در داستان: شخصیتپردازی باید شامل پرداخت به خصوصیات ظاهری و اخلاقی باشد که از طریق مستقیم(مثلاً توسط یکی از شخصیتها و یا نویسنده) و یا غیرمستقیم(جدال و گفتگو) انجام شود.
پرداخت زمان در داستان: زمان درداستان فقط لحظاتی ذکر میشود که حوادث خاصی در آن زمان اتفاق افتاده باشد.
تعریف داستان: تعریف داستان به دو شیوه اول شخص و سوم شخص است.
داستان نویسی صد سال پیش رو دارید تعریف می کنید ؟
داستان امروز پیچیده تر از این حرف هاست . یا تعریف نکنید یا درست اینکارو بکنید .
دوست عزیز مطالب برای مبتدیان در حد راهنمایی(دانش آموزان) ارائه شده است.