تصویر در عکاسی مستند (Documentary photography) یک سند تاریخی به حساب میآید. عکسهای مستند در کنار محسنات زیباییشناسانه و هنری، بیشتر به منظور تحولات اجتماعی و سیاسی مورد بهرهبرداری قرار میگیرند چرا که واقعیت را همان طور که هست به ثبت میرسانند. به عبارت سادهتر، در این نوع عکاسی تصویر نفش یک شاهد و مدرک را برای اثباب وجود یک وضعیت خاص به عهده دارد. لوییس هین و جیمز ون دو پیشگام در عرصه عکاسی مستند هستند.
هرچند عکاسی مستند و عکاسی هنری در دو نقطه مقابل هم قرار گرفتهاند، پائول استرند جزو معدود عکاسان مشهوری است که در کارهای هوشمندانهاش، نقطه مشترکی بین این دو رشته عکاسی ایجاد کرده است. گاهی اوقات عکسهای مستند با قصد برانگیختن احساسات بیننده تا حدی عجیب، تکان دهنده و در عین حال هوشدار دهنده است و بیشترین مثالهای مشهور در این زمینه عکاسی در روزنامهها و مجلات نوین و مدرن به چاپ رسیدهاند. از طریق عکسهای مستند، بیننده از فرهنگ، سیاست و موقعیتهای اجتماعی سایر مردم دنیا اطلاعات درستی به دست میآورد.