تفاوت کاربرد منظره یاب و صفحه LCD در چیست؟

همه دوربین‌های غیردیجیتال از سیستمی به نام Viewfinder یا منظره یاب استفاده می‌کنند. این همان قسمتی است که هنگام عکس گرفتن از درون آن به منظره یا سوژه مورد نظر نگاه می‌کنیم و کادر تصویر مطلوبمان را انتخاب می‌کنیم. منظره یاب در این دوربین ها تصویر را به صورت انعکاسی و به کمک آینه‌های موجود در دوربین به چشم مان می‌رساند. در دوربین‌های دیجیتالی وضعیت کمی متفاوت است. اولاً از آنجایی که سنسور دوربین الکترونیکی است و تصاویر را به صورت دیجیتالی ثبت می‌کند، می‌توان به راحتی تصویر روبروی دوربین را از طریق سیگنال‌های الکترونیکی منتقل کرد و توسط یک صفحه نمایش LCD نمایش داد. ثانیاً استفاده از این روش موجب می‌شود که دیگر نیازی به آینه‌ها و سایر ادوات انعکاسی و مکانیکی داخل دوربین نباشد. بنابراین حجم دوربین خیلی کم می‌شود. این همان روشی است که در دوربین‌های دیجیتالی ارزان قیمت به کار می‌رود. اما حذف سیستم اپتیکال منظره یاب عملاً کیفیت کار دوربین را پایین می‌آورد. زیرا اولاً تصویر LCD هرگز نمی‌تواند به شفافیت و دقت تصویری باشد که عدسی دوربین به سادگی روی منظره یاب منتقل می‌کند. ثانیاً در شرایطی که نور محیط شدید استـ مثلاً در کنار یک ساحل آفتابی یا در یک روز برفیـ دیدن تصویر کم نور صفحه LCD‌ سخت می‌شود. در دوربین‌های دیجیتالی نیمه حرفه‌ای این مشکل را با افزودن یک منظره یاب دیجیتالی کاهش می‌دهند. به این ترتیب همان تصویر دیجیتالی که روی LCD‌ نمایش داده می‌شود روی یک LCD‌ خیلی کوچک در فضای تاریک داخل منظره یاب نمایش داده می‌شود تا اولاً مصرف باتری کم شود و ثانیاً دیدن تصویر در زیر نور شدید راحت باشد. اما چون منظره یاب دیجیتالی است، کیفیت تصویر آن هنوز قابل مقایسه با منظره یاب اپتیکال نیست. در دوربین‌های دیجیتالی نوع SLR این مشکل با تعبیه کردن مجدد کل سیستم منظره یاب اپتیکال دوربین‌های غیر دیجیتالی حرفه‌ای حل شده است. ضمن اینکه همچنان امکان استفاده از سیستم LCD وجود دارد.